مرتضي حنانه فرزند محمد حنانه موسس دبيرستان ايرانشهر در يازدهم اسفندماه 1301 در تهران ديده به جهان گشود.او از كودكي علاقةفراواني به موسيقي داشت و پس از اتمام دورة دبيرستان به خاطر همين علاقه و عشق به موسيقي، وارد هنرستان موسيقي شد و «هورن» را به عنوان ساز تخصصي خود انتخاب كرد. مرتضي در اين هنرستان خوش درخشيد و توانست كريست اول اركستر سمفونيك هنرستان عالي تهران شود.در سال 1331 پس از عزيمت پرويز محمود كه اصول موسيقي غربي را از او آموخته بود، رهبري اركستر سمفونيك و رياست هنرستان را بر عهده گرفت. در سال 1333 درخشش وي به عنوان رهبر اركستر در جشن هزاره بوعلي سينا به حدي بود كه چرولي سفير ايتاليا بورس هنري كشور خود را در اختيار وي نهاد و حنانه با اشتياق فراواني به آموختن راهي ايتاليا شد.در سال 1342 به ايران بازگشت و به تدريس اركستراسيون و نيز ساز هورن در هنرستان عالي موسيقي پرداخت و علاوه بر آن به عضويت شوراي عالي موسيقي راديو ايران درآمد و اركستر سمفونيك راديو ايران را به نام اركستر فارابي پايه گذاري كرد.حنانه در زمينة ساخت موسيقي فيلم نيز دستي توانا داشت. از اين استاد بزرگ آثار فراواني بر جاي مانده است كه ياد و خاطرة او را براي هميشه در ذهن تمامي موسيقي دوستان جاودانه كرده است.اين مرد بزرگ موسيقي در 25 مهر ماه 1368 دارفاني را وداع گفت و پيكرش در جوار امامزاده طاهر(ع) در كرج به خاك سپرده شد.
۱۳۸۸ مهر ۲۴, جمعه
۱۳۸۸ مهر ۲۲, چهارشنبه
حقیقت
پابرهنه می روم در کوچه ها ی آرزو
دزدکی از روی دیوار خیال می روم بالا و می چینم میوه ای
طعم کال میوه را
چون حقیقت می زنند بر دهان
پ-سکوت
کودکانه هایم از من جلو زده اند
شب
برای روز میلادت
برای روز میلادت
یک بغل ترانه دارم
موسیقی ترانه ی من
صدای سه تاریست که ملودی احساس با آن زندگی می کند
پ.سکوت
نامه ای به فردا !
در این روزها
نوشتن تعطیل نیست
حتما می دانی چرا
نگران نباش
حال ما خوب هست
اما نفسی نیمه جان هست
اگر خواستید آن را هم تقدیم به تو می کنم
فردای من
دوستت دارم
خداحافظ
به امید دیدار
پ.سکوت
نوشتن تعطیل نیست
حتما می دانی چرا
نگران نباش
حال ما خوب هست
اما نفسی نیمه جان هست
اگر خواستید آن را هم تقدیم به تو می کنم
فردای من
دوستت دارم
خداحافظ
به امید دیدار
پ.سکوت
از برج تا زیرزمین !
شکلات تلخ من !
رویا
هم بستر رویا شدم
رویا مرا از من گرفت
من ماندم رویای تو
رویا مرا از تو گرفت
پ.سکوت
……………………….
دلم تنگ است برای یک نفس
برای یک آه بی قفس
پ.سکوت
استفاده از مطالب این خانه بدون کسب اجازه ممنوع می باشد
وقت ملاقات
وقت ملاقات می گیرم
تا خودم را ملاقات کنم
این روزها
دلم برای خودم تنگ شده
وقت ملاقات می گیرم
تا شاید
در روز ملاقات
تو را هم دریابم
وقت ملاقات می گیرم
تا شاید
پ.سکوت
پاهایت را آ ب هم بکشی نجسی
آری پاهایت را اگر آب هم بکشی نجسی ! زمین چه تحملی دارد در مقابل این همه نجاست ، انسانهایی به شکل انسان اما درونشان ویران ، زمین چه تحملی دارد ! این روزها چه بلاهایی بر سر انسان واقعی و زمین می ایدزمین اگر می توانست نجاسات را از خود پاک می کرد و نمی گذاشت شما انسان نماها روی آن گام بردارید
انسانم آرزوست
انسانم آرزوست
خلوت من
اشتراک در:
پستها (Atom)